Skip to content

Het  begon in 2012

Toen ik begon met portretten tekenen dacht ik: ‘Met een liniaal dan lijkt wel, kan niet missen.’ Puntje voor puntje. Nou, ik heb wat gemeten en net zoveel gemist. Hup dan maar een andere methode, eerst de hele omtrek. Loomis of zo. Oh ja, eerst een cirkel en dan verder. Uiteindelijk werd alleen de prullenbak gelukkig. 

Wat ik wel bereikte een dikke 100 ´later te bekijken´ video’s op YouTube en een stel amateuristische tekeningen.

Van vroeger naar nu

Ik gooide YouTube aan de kant toen ik zag hoe straattekenaars en tekenaressen met maar heel weinig tijd zo de gelijkenis op papier kregen. Ik worstelde me door de mislukkingen en tig keer opnieuw heen tot ik het onder de knie had. Ik ontdekte dat je maar 1 lijn nodig hebt als referentie en van daar af alles tekent. 

Achteraf kon ik zeggen: 'Als ik dit en dat had geweten,' was het wel wat makkelijker geweest. Vandaar dat ik tussen 2015 en 2018 workshops portrettekenen gaf en een jaar later begon met Net Echt, het online programma. 

nimble_asset_oude-tekening-uit-2012-zonder-tekentechniek

Nee, talent was er in 2012 niet 

Het gaf steeds meer vertrouwen in tegenstelling tot wat er in het begin gebeurde. Steeds weer die twijfel aan het begin van een tekening, dat gevoel is nu helemaal weg. Oh niet dat zomaar alles lukt, nee, er gaat nog genoeg mis.

Maar dat is een gegeven, je weet dat en juist door de vooruitgang kun je daar dan makkelijk mee omgaan. En juist dat wilde ik doorgeven via de workshops en Net Echt Online.

Hoe ik het zie

Een belangrijk ding wat ik ontdekte is dat meten het zoeken naar de juiste verhoudingen en gelijkenis meer tegenwerkt dan helpt. Mijn oude portretten leken ook, ja hoe omschrijf je dat, stijf, houterig, er zat geen leven in, dat gevoel.  

Kunst, wat een portret is, is geen kopie. Ik zie een voorbeeld foto als een referentie waarmee ik de interpretatie maak op papier. 

Nieuwe plannen

Ik volg nog steeds tekenprogramma´s online en workshops waarbij ik zoek naar verbetering van mijn tekentechnieken. Vandaar dat ik ook remakes maak. Wat je ziet op de foto's. Zelfde onderwerp maar de eerste is van 2014 en de tweede van 3 jaar terug.

Dat verschil tussen die 2 was het gevolg van a) betere techniek en b) materiaal waarmee ik die wolken kon maken en ook weer materiaal waarmee je echt diep zwart maakt.

En als laatste: in mijn vrije tijd teken ik ook graag Fantasy, vaak wel met een gezicht.

Dan kun je er wel een verhaal van maken. Zoals bij deze met de hulp van een achtergrond.

Dat geeft ook ruimte om te experimenteren met materiaal, wat ik dan weer in mijn portretten verwerk.